Ik heb voor mijn derde kunstzinnige activiteit een virtuele tour gevolgd door het rijksmuseum op 7 april 2020. Dit heb ik gedaan via de volgende link: https://www.rijksmuseum.nl/nl/ontdek-meesterwerken

 

Zodra je het museum inliep kwam je in de zogenoemde voorhal. (zie plattegrond links). Daar stond een grote glazen wand met 2 deuren die je doorliep. Je stond nu in een grote hal met verschillende hoeken/zalen. Er was een lange looppad die eindigde bij de nachtwacht. Aan de zijkanten van dit pad was telkens een kleine ruimte gevuld met een aantal schilderijen. Het pad had een koepelvormig plafond en de hele ruimte was heel traditioneel en klassiek ingericht en afgewerkt. Het gaf een goede sfeer weer die goed past bij de schilderijen en had zeker effect op mijn gevoel toen ik binnen liep. Hoewel de ruimte heel mooi was had het geen effect op mijn blik naar de kunstwerken want zodra ik naar een kunstwerk keek vergat ik mijn omgeving en dus ook de ruimte. Ik kon geen echt patroon ontdekken in de indeling van de ruimtes. Mij was het ook niet duidelijk waarom bepaalde schilderen nou bij elkaar in een ruimte stonden. Misschien omdat ze uit de zelfde tijd waren, of in eenzelfde kunstvorm gemaakt maar dat kon ik niet begrijpen.

Ik begon aan de eerste ruimte aan mijn linkerkant. In deze ruimte hing een schilderij genaamd de magere compagnie. Daarna ben ik naar de rechterkant gegaan naar het schilderij genaamd het meisje in het blauw. Zo ben ik de hele ruimte afgegaan en eindigde ik uiteindelijk bij de nachtwacht achterin de ruimte. Er waren heel veel schilderen die mij aanspraken maar degene die mij het meeste aansprak was het vrolijke huisgezin van Jan Steen. Het is gemaakt in 1668. Het schilderij toont een woonkamer met drie generaties. Iedereen gaat zijn eigen gang en doet waar hij of zij zin in heeft. Op de vloer en op tafel is het een chaos, men heeft het niet in de hand. De kinderen doen precies wat slecht voor hen is: ze drinken uit een kan wijn en het jongetje in de vensterbank rookt een pijp. Niemand maakt zich er druk om. Kortom: het is een rommelig huishouden waarin geen regels zijn, waardoor orde ontbreekt. Vandaar het spreekwoord: 'een huishouden van Jan Steen'. Op het briefje dat aan de schoorsteen hangt staat de volgende spreuk: "Soo D'Oude Songen, Soo Pypen De Jonge" (zo de ouden zongen, zo piepen de jongen). Dit is veelzeggend voor dit schilderij. Dit oude gezegde betekent dat de ouderen het verkeerde voorbeeld geven en dat de kinderen of jongeren dat gedrag overnemen. In dit schilderij is dit duidelijk zichtbaar. De boodschap van Jan Steen was dan ook: doe dit vooral niet. Ga je niet te boven aan genotmiddelen, houd de controle over jezelf. Dit schilderij was dus eigenlijk een waarschuwing voor de maatschappij. Het schilderij is driedimensionaal. Er is lengte, breedte en diepte aanwezig in het schilderij. Verder is het een realistische vorm. Jan Steen heeft in dit schilderij geprobeerd de realistische maatschappelijke werkelijkheid weer te geven. Verder is het een ruime compositie. De onderdelen zijn geprobeerd om in de ruimte te plaatsen. Er worden in het schilderij zowel primaire als secundaire en tertiaire kleuren gebruikt. Wat mij wel opvalt is dat het allemaal een beetje doffe kleuren zijn. De kleuren zijn ook impressief, dus naar de werkelijkheid gemaakt. Het licht komt vanuit de linkerkant. Door het raam schijnt de zon dus het is een natuurlijke lichtbron. Verder is aan de rechterkant van het schilderij een beetje een donker stuk en daardoor is dat stuk niet heel zichtbaar. Het gaat eigenlijk van links naar rechts over van licht naar donker.

​

POSTER VAN HET RIJKSMUSEUM:                                                                  SCHETS VAN EEN DETAIL UIT HET SCHILDERIJ:

​